-
1 akcen|t
m (G akcentu) 1. Jęz. (przycisk) stress, accent; (znak graficzny) accent- akcent spoczywa na ostatniej sylabie the accent falls on the last syllable- główny akcent spoczywa na dramatycznym finale przen. the main emphasis is on the dramatic finale2. pot. (wymowa) accent- mówić z obcym/francuskim akcentem to speak with a foreign/French accent- niewyraźny akcent an indistinct accent- mieć dobry/fatalny akcent to have a good/terrible accent3. (zabarwienie uczuciowe) note, tone- akcent gniewu w czyimś głosie a note of anger in sb’s voice- mówić z akcentem szczerości to speak in a tone of sincerity- artykuły o ostrych, krytycznych akcentach sharply critical articles- tym miłym akcentem kończymy dzisiejszą audycję on that pleasant note we end today’s programme4. (szczegół wyróżniający) element, feature- portyk jako główny akcent elewacji a portico as the main feature of the elevation (of the building)- kolorowy akcent w szarym stroju an element a. accent of colour in a grey outfit- główny akcent obchodów the main focus of the celebrations- pewne przesunięcie akcentów a certain shift of focus a. emphasis5. Muz. accent, stress- akcent barytoniczny Jęz. barytone- akcent dynamiczny a. ekspiracyjny a. ekspiratoryczny a. przyciskowy Jęz. dynamic a. expiratory a. stress accent- akcent główny Jęz. primary accent a. stress, main stress- akcent logiczny logiczny- akcent meliczny Jęz. wrenched accent- akcent metryczny Jęz. metrical stress a. accent, ictus- akcent monotoniczny Jęz. monotone accent- akcent obojętny Jęz. optional stress- akcent paroksytoniczny Jęz. paroxytone accent a. stress- akcent pierwiastkowy Jęz. root stress- akcent poboczny Jęz. secondary stress- akcent politoniczny Jęz. polytonic stress- akcent swobodny Jęz. free stress- akcent ruchomy Jęz. mobile stress- akcent wyrazowy Jęz. word stress- akcent zdaniowy Jęz. sentence stress■ kłaść akcent na coś to put the accent on sth, to put a. lay (great) stress on sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > akcen|t
См. также в других словарях:
akcent — m IV, D. u, Ms. akcentncie; lm M. y 1. «zjawisko fonetyczne polegające na wyróżnieniu sylaby w wyrazie za pomocą zwiększenia siły artykulacyjnej (akcent dynamiczny, ekspiracyjny, przycisk), zmiany wysokości tonu (akcent toniczny) lub wydłużenia… … Słownik języka polskiego
